Dünya hayvanlarımız
Hayvancıların sitesi:

Kınalı keklik











Öncelikle kınalı keklik cinslerini ve yaşama ortamlarını tanımaya çalışalım. Avrupa-Asya-Afrika ve Amerika kıtalarında yaşayan aynı ırkın çeşitli türleri bulunmaktadır. Avrupa’da İngiltere, İspanya, Portekiz, Fransa ve İtalya’nın bir kısmında ALECTORİS-RUFA türü, Yunanistan, Bulgaristan ve Türkiye’nin Ege kıyıları, Akdeniz kıyılarında ALECTORİS-GREACA türü, Türkiye, İran,Irak, ve tüm Orta Asya ülkelerinde ALECTORİS-CHUKAR türü, Afrika’da, Tunus, Fas, Cezayir, Libya’da ALECTORİS-BARBARA türü yaşamaktadır. Amerika’da yaşayan tür Türkiye’den gitmiştir.
Türler arasında en çok birbirine yakın olan GREACA ile CHUKAR türleridir. Neredeyse birbirinden ayırt etmek güçtür. Ancak boyun gerdanından ve alaca sayılarından ayrılabilir. Bu türler de yaşadıkları ortam dolayısıyla birbirlerinden farklılıklar gösterebilirler. Bu fark daha ziyade renk farklılığıdır. Ülkemizde yaşaması nedeniyle üretim konusunda bu iki türü ele alacağız. GREACA-CHUKAR karışımı olan bir tür de geçiş bölgelerinde bulunmaktadır. Fark edilmesi imkansız gibidir. Sadece alaca tüylerindeki çizgilerden fark edilir.
İşe “Üretimi hangi türü damızlık seçerek yapmalıyız?” sorusuyla başlamalıyız. Doğada çeşitli nedenlerden, yeni yerleşim ve sanayi alanlarının açılmasından ve avlanmadan dolayı yabanhayatının yaşama alanları günden güne daralmaktadır. Alan daraldıkça baskı artmakta, avcı baskısı da eklenince çoğu zaman içgüdü olarak çiftler kuluçkaya yatmamaktadır. İşte bu nedenle doğanın yetiştiremediğini üretimle yerine koymak gerekmektedir. Kınalı keklik üretimi kaliteli damızlıklarla başlar. 3 dişiye 1 erkek isabet edecek şekilde eşleştirilir. Kınalı keklik dişileri birbirlerinden erkek kıskanmazlar. (Doğada ise iş farklıdır.) Burada belirtmem gereken önemli bir konu: Doğa Koruma Ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü’nden üretim izni almadan üretim yapmak, üretileni satmak, doğaya salmak yasaktır.

Alectoris graeca

250 adet kınalı keklik yetiştirmek için bahçeli bir evin arka bahçesi yeterli olacaktır. Burada 14 adet gurk tavuğa ve 350 adet yumurtaya ihtiyacımız vardır. 350 adet yumurta için ise 3 erkek 9 adet dişi kınalı kekliğe ihtiyaç duyulur. Küçük çapta üretimler için damızlık kafeslerine ihtiyaç yoktur. İçine kedi, köpek giremeyecek 30 m2 telle çevrili bir alan yeterli olacaktır. Bu kümesin içinde kekliklerin yağmurdan, güneşten korunabileceği kapalı alanlar gerekir. Yağmurda çamur olmayacak zeminler tercih edilmelidir. En ideali kaba sıvalık kumdur. 12 kekliğe yetecek kadar suluk ve yemlik olmalıdır. Yemlikler kesinlikle rutubete maruz kalmamalıdır. Bahar ayları başladığında kümeste bir hareketlenme olacak ardından çiftleşme başlayacaktır. İlk çiftleşmeden 15 gün sonra yumurtlama başlar. Kekliğin yumurtlarken kendini güvende hissetmesi gerekir. O nedenle kümes içine 5-6 yere gizleneceği çalılık bölümler konması gerekir. Ayakkabı kutusu büyüklüğünde bir kutu da bu işi görebilir. Kutunun üzeri samanla , otlarla örtülebilir. Ancak bir tarafından rahatlıkla kaldırılıp yumurtalar alınacak şekilde yerleştirilmelidir. Damızlıklar için piyasada en ideal yem tavuk yumurta yemi olarak satılan yemlerdir. Ancak selenyum ve E vitamini ihtiva eden karışımlar (Veteriner ilaçları satan eczanelerde bulunur.) yumurtlama dönemleri içinde haftada bir kez verilmelidir.
Yumurtalar 20-22 C derecede muhafaza edilmeli, VİYOLLERE sivri yeri aşağıda kalacak şekilde yerleştirilmelidir. Her hafta aynı gün kuluçkaya girilmeli ya da tavuk altına konmalıdır. Tavuk altında çıkartılan yavruların tüyleri daha parlak ve sert olmakta doğaya intibakları daha kolay olmaktadır.
Kuluçka süresi 24 gündür. Kuluçka ısısı 99,7 FAHRENAYT veya 37.8 C derecedir. Nem 22 gün %75 son iki gün %85 olmalıdır. Tavuk altına konan yumurtalar için elbette bunların hiç birisine gerek yoktur. Kuluçka yerleri ve yumurta koruma yerleri dezenfekte edilmelidir. Üretim aşamalarının hiç biri tavuk çiftliklerinin yakınlarında olmamalıdır.
Çıkan civcivler için en önemli olan hemen suyu bulmalarıdır. Onun için konulacakları yerde bol suluk bulundurulmalıdır. HYGİENE çok önemlidir. Dezenfektan sıvılar giriş yerlerinin önüne plastik kutular içinde konmalı ve ayak basılmadan içeri girilmemelidir. İçerisini ışıklandırılması ve havalandırılması da çok önemlidir. Hava hissedilebilir derecede ağır olmamalıdır. Böyle durumlar için belirli aralıklarla aspiratör veya pencere ile havalandırılmalıdır. Işık olarak da ULTREVİYOLE lambalar kullanılmalıdır. Civcivlerin konulacağı yer 34C derece olmalı her gün 1 derece düşürülerek 30 C derecede 10 gün sabit tutulmalıdır. 10. günden sonra 3 hafta 2 derece düşürülüp dış ortam ısısına alıştırılmalıdır. Konulduğu yerden dışarı çıkış tüneli verilmeli ve kekliğin gündüzleri dışarı çıkması sağlanmalıdır. 7 hafta bu şekilde bakılan civcivler 8. haftada VOLİER dediğimiz üstü ağla çevrili açık ve geniş alanlara konmalıdır. VOLİER 1 kekliğe 12.5 m2 alan düşecek şekilde ayarlanmalıdır. 2 hafta VOLİER içinde tutulan keklikler 10. haftadan itibaren salınmaya başlamalıdır.
Civcivler için ilk 15 gün piyasada bulunan civciv başlangıç yemi kullanılmalıdır. 15 gün sonra da civciv büyütme yemi verilmelidir. Bunlara ilaveten protein ihtiva eden böcek, kurt, solucan gibi şeyler bulunabilirse büyüme çok daha hızlı olmaktadır. Temizliğe dikkat edildikten sonra bir sorun yaşanmaz. Hastalıklar herhangi bir nedenle bir yerlerden gelebilir.
1000 adet ve üzerinde damızlıkla üretim yapmak isteyenler için geniş bir arazi ve çok sayıda ekipman gerekmektedir. İlk olarak damızlıkların barınacağı kafesler ve bunların yaz ve kış olarak muhafaza edileceği yerler olmalıdır. Yazın gölgeli, kışın ise aşırı soğuklara dayanıklı mekanlar yapılmalıdır. Damızlık kafesleri yerden 75 cm yükseklikte, 16X16 mm aralıklı tel üzerinde kekliğin gezeceği bir şekilde yapılmalıdır. Bu alan keklik başına 1.5 m2 hesabıyla yapılır. Çiftleşme kafesleri keklik başına 35cm2 hesabıyla yapılır. Yerin dar olması çiftleşmeyi arttırır. Bir kafese 24 adet keklikten fazlası konulmaz.Yani damızlıklar için 2 ayrı kafes olmalıdır. Birisi çiftleşme zamanları dışında yaşayacağı kafesler, diğeri ise çiftleşme kafesleridir.
Bunun haricinde yumurta muhafaza yerleri (SETTER) gerekir. Serin 20-22 C derecede olmalıdır. Klima ile derecesi sabit tutulabilir. Ayrıca bodrumu geniş bir yer de bu işi görür. Kuluçka makinesinin bulunacağı yer, yumurta muhafaza yerinin yanında ayrı steril bir oda olmalıdır.
Civcivlerin büyütüleceği çok katlı kafesler veya zemine talaş serilmiş m2 ye 40 adet civciv denk gelecek şekilde kümesler inşa etmek gerekecektir. Bu kümeslerde ısıtma ve havalandırma sistemleri olmalıdır ve çok iyi bir şekilde ışıklandırılmalıdır. Dışarısı ile irtibatlı inşa edilmelidir. Keklik palazları 3 hafta sonra dışarıya çıkıp gireceklerdir.

Beğenmeyi unutmayınız. Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol